Założenie pomnikowe składa się z dwóch regularnych szeregów słupów i zawieszonej między nimi sfery, poniżej której znajduje się niewielkie wzniesienie. Równik sfery stanowi sentencja ks. prof. Józefa Tischnera, proponowana przez organizatora konkursu. Transparentną formą pomnik nie zakłóca komunikacji placu. Nie oznacza to jednak, że nie koresponduje z przestrzenią. Robi to w subtelny sposób, odnosząc się do elementów budujących pod względem urbanistycznym plac i subtelnie wydzielając fragment przestrzeni.
Nie chcieliśmy by pomnik miał monumentalny charakter. Pragnęliśmy, by odwoływał się w metaforyczny, uniwersalny sposób do osoby Kuklińskiego, jego postawy, oraz sytuacji i realiów w jakich się znalazł... Dlatego właśnie pokryte wypolerowaną stalą słupy znikają czasami w przestrzeni, a świecąca w powietrzu kula zaczyna momentami migotać jak niesprawna świetlówka. Z racji swej abstrakcyjnej formy, pomnik może być interpretowany na wiele sposobów, choć podstawowy z nich jest stosunkowo czytelny: człowiek kontra system.
