• biuro architektoniczne rzeszów

Park w Górze Ropczyckiej

Teren będący przedmiotem opracowania znajduje się przy drodze łączącej wieś Góra Ropczycka z miastem Sędziszów Małopolski. Działka znajduje się przy sąsiednim zabytkowym założeniu dworsko-parkowym. Historycznie przeznaczona była pod przydworski ogród warzywny. Geneza działki stała się podstawą projektu, zarówno jako inspiracja projektowa, ale także jako nośna podstawa planowanej narracji edukacyjnej, dotyczącej historii miejsca i praktyki agrarnej. Celem projektu było zaproponowanie zróżnicowanej funkcjonalnie formy przestrzennej odpowiadającej tym potrzebom, z wykorzystaniem istniejących walorów terenu, przy równoczesnej niwelacji istniejących kolizji funkcjonalno-przestrzennych. Nowoprojektowany park ma być wizytówką miejsca i wprowadzeniem do zabytkowej części.

Działka jest obecnie mało eksponowana, a jej najbardziej widocznym elementem jest zabytkowy szpaler lip ciągnący się wzdłuż ul. Parkowej. Wejście na działkę od strony centrum następuje poprzez wąski klin, co oceniać można jako komplikację przestrzenną. Wzdłuż tego klina działka sąsiaduje z niewielkim osiedlem mieszkalnym tworzonym przez bloki po byłym PGR. Bloki stanowią mało atrakcyjne tło dla przedmiotowej działki, generując konflikt na styku przestrzeń publiczna – przestrzeń prywatna.

Projekt jest syntezą rozwiązań odnoszących się do zdefiniowanych poziomów funkcjonowania przedmiotowego terenu. Jako poziomy te wyszczególniliśmy kolejno:
a) poziom przestrzenny – dotyczący relacji działki z zabytkowym Parkiem Buczyna, wsią i najbliższym otoczeniem
b) poziom funkcjonalny – związany z zaprojektowaniem spójnego z kontekstem funkcjonalnym przeznaczenia przedmiotowej działki
c) poziom edukacyjny – koncepcja wykorzystania działki jako miejsca, a zarazem przedmiotu edukacji historycznej, ekologicznej, agrarnej
d) poziom kulturowy – rola działki, jako miejsca integracji mieszkańców, o charakterze głównej przestrzeni publicznej
e) poziom gospodarczy – związany z funkcjonowaniem terenu, jako potencjalnego źródła przychodu dla gminy poprzez organizowanie w ramach działki różnorodnych wydarzeń (również komercyjnych)


Głównym elementem projektowanego układu przestrzennego jest deptak szerokości 2,5 metra, ciągnący się przez całą długość działki (zapewniający wygodne mijanie się dwóch par użytkowników). Deptak przebiega przez 5 stref funkcjonalnych i ostatecznie łączy się z istniejącym Parkiem Buczyna. Strefy są ze sobą integralnie połączone, ale ich pewna niezależność wprowadza do projektu różnorodność użytkowania i elastyczność względem różnorodnych potrzeb, tj. pozwalają różnym użytkownikom na najbardziej atrakcyjny dla nich sposób użytkowania Parku, znalezienie w nim swoich ulubionych miejsc, jak również dają możliwość dostosowania przestrzeni do różnorodnych wydarzeń czasowych.

5 stref tworzących przestzreń parku to:
A. Strefa wejściowa ze ścieżką edukacyjną
Strefa wejściowa do całości założenia parkowego, maksymalnie wykorzystuje skromną przestrzeń w okolicy skrzyżowania. Strefa ta jest miejscem wysiadania wycieczek autokarowych, gromadzenia się zorganizowanych grup, punktem spotkań pojedynczych osób, początkiem trasy zwiedzania całości założenia parkowego.
B. Plac z pergolą
Pełni rolę uniwersalnej przestrzeni publicznej. Na co dzień wyposażony jest w mobilne i nawiązujące charakterem do trejażu ławki drewniane. Na końcu placu znajduje się pergola wycinająca z perspektywy kadr na znajdującą się w dalszej części łąkę wielofunkcyjną (Strefa C).
C. Łąka kwiatowa wielofunkcyjna
Zgodnie z nazwą jest uniwersalną przestrzenią przeznaczoną do różnorodnej rekreacji: leżenia, piknikowania, opalania się, grillowania, zabaw ruchowych, zbierania kwiatów, itp.
D. Sad z parkiem linowym
Przestrzeń ta składa się w istocie z trzech warstw: -regularnej siatki drzew owocowych, swobodnie prowadzonych ścieżek na poziomie gruntu i parku linowego pomiędzy koronami drzew. Nietypowa i atrakcyjna forma placu zabaw jest oczywistym magnesem dla dzieci, a pośrednio dla ich dorosłych opiekunów.
E. Ogród warzywny
Przestrzeń ogrodu warzywnego jest obok sadu owocowego drugim elementem związanym z akcentowaną coraz częściej ekoturystyką. W założeniu ma służyć edukacji zwiedzających w zakresie kultywacji i uprawy roślin.

biuro architektoniczne rzeszów
biuro architektoniczne rzeszów
biuro architektoniczne rzeszów
biuro architektoniczne rzeszów
biuro architektoniczne rzeszów
biuro architektoniczne rzeszów
biuro architektoniczne rzeszów